Arama Sonuçları - Safa, Peyami

Peyami Safa

ÇömezSerâzâdSafiye PeymanBedia Servet |doğum_adı = |doğum_tarihi = |doğum_yeri = Fatih, İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu |ölüm_tarihi = |ölüm_yeri = Kadıköy, İstanbul, Türkiye |yattığı_yer = Edirnekapı Şehitliği, İstanbul |meslek = Yazar, gazeteci, öğretmen |eğitim = |dönem = Cumhuriyet dönemi |tür = Psikolojik polisiye |önemli_eser = ''Dokuzuncu Hariciye Koğuşu''
''Matmazel Noraliya'nın Koltuğu''
''Yalnızız'' |etkin_yıllar = 1910-1961 |evlilikler = }} Peyami Safa (2 Nisan 1899; Fatih, İstanbul - 15 Haziran 1961, Kadıköy), Türk yazar ve gazeteci. ''Dokuzuncu Hariciye Koğuşu'', ''Matmazel Noraliya'nın Koltuğu'' ve ''Yalnızız'' gibi psikolojik türdeki eserleriyle Cumhuriyet dönemi Türk edebiyatında ön plana çıktı. Yaşamı ve fikrî hayatındaki değişimlerini eserlerine de yansıttı. Server Bedi takma adıyla birçok roman kaleme aldı. Cingöz Recai tiplemesini Fransız yazar Maurice Leblanc'ın Arsen Lüpen karakterinden esinlenerek yarattı. Aynı zamanda çeşitli kurumlarda gazetecilik mesleğini sürdürdü ve ağabeyi İlhami Safa ile birlikte ''Kültür Haftası'' gibi çeşitli dergiler çıkardı.

Peyami Safa'nın ismini şair Tevfik Fikret koydu. Küçük yaşlarda babasını kaybedince annesi ve ağabeyi ile zor şartlar altında yaşadı. Sağ kolunda kemik veremi hastalığı baş gösterdi. O yıllardaki psikolojisini otobiyografik romanı ''Dokuzuncu Hariciye Koğuşu''nda işledi. İlk edebi ürünlerini Vefa İdadisi'ndeki öğrenimi sırasında verdi. Kısa bir süre öğretmenlik yaptı. "Asrın Hikâyeleri" başlığı altında yayımladığı hikâyeleri ilgi gördü ve teşvik edici tepkiler aldı. Dönemin önemli edebiyatçılarıyla kalem kavgalarına girdi. Yaşamında pozitivist, materyalist, mistik, milliyetçi, muhafazakâr, antikomünist ve korporatist tutumlar sergileyerek çeşitli değişimler yaşadı. Fransızca bilmesiyle Batı kültür ve yeniliklerini yakından takip etti. İlk dönemlerinde Maupassant ve Rousseau gibi isimlerden tercümeler yaptı. Sonraki eserlerinde mekân olarak hep İstanbul'u seçti. Doğu ile Batı'nın sentez ve tahlilinden hiçbir zaman vazgeçmedi. ''Cumhuriyet'' ve ''Milliyet'' gibi gazetelerde eleştirel üslupla yazılar yayımladı. Nâzım Hikmet ve Necip Fazıl Kısakürek ile olan iyi ilişkileri zamanla kalem kavgalarına dönüştü. İlk başta Cumhuriyet Halk Partisi'ne, sonrasında Demokrat Parti'ye yakınlaştı.

Küçük yaşta başladığı yazın hayatını ölümüne kadar sürdürdü. Ağırlıklı olarak milliyetçi ve muhafazakâr bir tutum içinde oldu. ''Fatih-Harbiye'' ve ''Dokuzuncu Hariciye Koğuşu'' adlı eserleri Türkiye'de Millî Eğitim Bakanlığı tarafından ortaöğretim öğrencilerine tavsiye edilen 100 temel eser listesinde yer aldı. Eserleri çeşitli dönemlerde sinemaya ve dizilere uyarlandı. Yukarıdaki bilgiler Wikipedia'dan alınmıştır