Yüklüyor…

Eskişehir, Çatacık Ormanlarında Sarıçam Meşcere Yapılarının Geyik (Cervus elaphus)'in Habitat Tercihi Üzerine Etkileri/

ez kapsamında Çatacık Ormanları'nda Arıkaya, Gümeledere ve Değirmendere şefliklerinde yer alan sarıçam meşcerelerinde gerçekleştirilen silvikültürel müdahalelerin, Kızıl Geyik (Cervus elaphus) habitat tercihi üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Çalışma orman yönetimi ve doğal yaşamın sürdürüle...

Ful tanımlama

Detaylı Bibliyografya
Yazar: Yılmaz, Mehmet (yazar.)
Kurumsal yazarlar: Bursa Teknik Üniversitesi Orman Mühendisliği Ana Bilim Dalı, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü
Diğer Yazarlar: Gündoğdu, Ebubekir (tez danışmanı)
Materyal Türü: Tez
Dil:Türkçe
Konular:
Diğer Bilgiler
Özet:ez kapsamında Çatacık Ormanları'nda Arıkaya, Gümeledere ve Değirmendere şefliklerinde yer alan sarıçam meşcerelerinde gerçekleştirilen silvikültürel müdahalelerin, Kızıl Geyik (Cervus elaphus) habitat tercihi üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Çalışma orman yönetimi ve doğal yaşamın sürdürülebilirliği açısından önemli olan bu ilişkiyi anlamayı hedeflemektedir. Kızıl Geyik (Cervus elaphus) için yapılan bu çalışma amenajman planlarında ve silvikültürel planlarda bu tür için önemli habitat unsurlarını ortaya koymaktadır. Çalışmada Fotokapan Tekniği, Dolaylı Sayım Teknikleri ve Röportaj Tekniği kombine edilmiştir. Kızıl Geyik'in arazide en sık kullandığı meşcerelerin daha çok tensil sahaları ve kaliteye yönelik budama yapılan ilk aralama meşcereleri olduğu tespit edilmiştir. Kızıl geyiklerin doğal ortamlarında kendilerini güvende hissedebilmeleri için kenarında sık orman olan orman içi açıklıklarda dinlendikleri görülmüştür. Beslenmek için ise otlanmanın yoğun olduğu orman içi açıklıkları daha çok tercih ettiği anlaşılmıştır. Ormanın sık olan kısımlarında yani a, ab, b çağlarında ve 3 kapalı kısımlarında neredeyse yok denecek kadar az geyik varlığına rastlanılmıştır. Kış döneminde yüksek kesimlerde kar yağması ve otların erkenden kuruması sonucu besin ihtiyaçlarını karşılayamadığı için daha düşük rakımlara gittikleri belirlenmiştir. Alanda yapılan çalışmalarda Kızıl geyiklerin boynuzlarındaki gelişimin tamamlandıktan sonra kadifemsi ve tüylü olan kılıftan kurtulmak için ağustos ve eylül aylarını tercih ettiği, c ve d çağlarındaki meşcereleri kullandığı, belirlenmiştir. Kızıl geyiklerin orman içindeki genç sürgünlerin olduğu 6 ila 12 çap arasındaki sarıçamların kabuklarını suyun fidana yürüdüğü zaman yani vejetasyon döneminin başında besin ve su ihtiyacını karşılamak için tercih ettiği görülmüştür. Ayrıca ince çaplı (6-8 cm) titrek kavak bireylerini yedikleri de kaydedilmiştir.
Fiziksel Özellikler:34 sayfa ; 30 cm
Bibliyografya:Kaynakça 32-33 sayfa