Yüklüyor…
Osmanlı'dan Türkiye Cumhuriyeti'ne silvikültür tarihi (1840-1963) /
Bu çalışmada Osmanlı'dan Türkiye Cumhuriyeti'ne geçen dönemde silvikültür ve silvikültürün ana çalışma alanı içerisinde bulunan ağaçlandırma, fidanlık ve tohum işleri araştırılmıştır. Araştırma yöntemi olarak nitel araştırma yaklaşımından doküman analizi kullanılmıştır. Çalışmanın tarih ar...
| Yazar: | |
|---|---|
| Müşterek Yazar: | |
| Diğer Yazarlar: | |
| Materyal Türü: | Tez |
| Dil: | Türkçe |
| Konular: | |
| Online Erişim: | OPAC'ta görüntüle |
| Özet: | Bu çalışmada Osmanlı'dan Türkiye Cumhuriyeti'ne geçen dönemde silvikültür ve silvikültürün ana çalışma alanı içerisinde bulunan ağaçlandırma, fidanlık ve tohum işleri araştırılmıştır. Araştırma yöntemi olarak nitel araştırma yaklaşımından doküman analizi kullanılmıştır. Çalışmanın tarih aralığı, 1840 ile 1963 yılları arasını kapsamaktadır. Osmanlı Devleti Tanzimat'ın ilanıyla ormanlarını Avrupa tarzı bir nizam içerisinde yöneterek gelir etmek istemiştir. Bu kapsamda 1840 yılında İstanbul merkezli ilk orman müdürlüğü kurulmuştur. Ancak başta teknik eleman yetersizliği, piyasa şartları, halkın tepkisi vb. sebeplerle bu girişim başarısız olmuştur. Teknik bilgiye olan ihtiyaç belirgin bir şekilde hissedilmiştir. Kırım Savaşı sonrasında devletin nakit darlığına düşmesi üzerine ormanların tekrardan devlet eliyle işletilmesine karar verilmiştir. Bu sefer işin teknik yönü ihmal edilmeyerek Fransa'dan Tassy ve Stheme isimli uzmanlar davet edilmiştir. Tassy öncülüğünde 1858 yılında ormancılık eğitimi başlamıştır. Orman kurmak, orman yetiştirmek anlamındaki silvikültür dersi mektebin müfredatında yer almıştır. Ancak bu bilgiler başlangıçta hep teorik kalıp hiçbir şekilde ormanlarda uygulanma fırsatı bulunamamıştır. 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı sırasında Fransızların ülkelerine dönmeleri üzerine silvikültür eğitimi Osmanlı ormancıları tarafından verilmiştir. Bu ormancıların, Fransızların yetiştirdiği talebeler olması nedeniyle dersler Fransız ekolüne göre anlatılmıştır. Bu süreçte silvikültür eğitimi öncekilerin tekrarı niteliğinde teorik düzeyde kalmıştır. Aynı şekilde uygulama hemen hemen hiç yapılmamıştır. Birinci Dünya Savaşı öncesinde Avusturyalı ormancı Veith "Orman Müşaviri" ünvanlıyla göreve başlamıştır. Hendek'te yapılan ilk amenajman planında, meşcerede uygulanacak silvikültürel tedbirler de yer almıştır. Ağaçlandırma, fidanlık ve tohum işleri hayata geçirilmiştir. Milli Mücadele Dönemi'nde yabancı uzmanlar ülkelerine dönmüş ve teknik çalışmalara ara verilmiştir. Cumhuriyet Dönemi'nde Alman uzman Bernhard'ın göreve başlaması, Almanya'da ihtisas eğitimini tamamlayan Türk ormancılar ve Orman Fakültesinin Alman kökenli hocaları Alman silvikültür ekolünü iyice sağlamlaştırmıştır. Bununla birlikte Almanya'da silvikültür alanında doktora yapmış Fikret Saatçioğlu, eğitim, tatbikat ve yayınlarla Türkiye'ye mahsus silvikültür idealini ortaya koymuş ve bunun için çaba sarf etmiştir. 1950 yılından sonra ağaçlandırma, fidanlık tesisi, kaliteli fidan üretimi, tohum ıslahı gibi çalışmalar artarak devam etmiştir. 1963 yılında Türkiye Birinci Beş Yıllık Kalkınma Planı yürürlüğe girmiştir. Planda ormancılık çalışmaları yer almış ve devamlı ormancılık prensibiyle ormanların planlanması zorunlu hale getirilmiştir. Böylece gençleştirme çalışmaları ormancılık eğitiminden bir asır sonra başlayabilmiştir. |
|---|---|
| Fiziksel Özellikler: | 183 sayfa ; 30 cm. |
| Bibliyografya: | Kaynakça : 199-182 sayfa |